Waar onbekend, ca 1920? Rechts achter een haringvat met verzinkt stalen banden. Links zitten 2 hangejongens op een vroeger haringvat met houten duigen. Op de voorgrond ansjovisvaten. In het voorste vat zie je de plug, die gebruikt werd om bij te pekelen. Ansjovis kon jarenlang bewaard worden, mits goed verzorgd koel gelagerd.

Steurharing werd tegen de volgende zomer zoet en niet meer voor consumptie geschikt. Stonk vreselijk! Moest dus dezelfde winter worden verwerkt.

De ansjovisvaten waren kleiner en sterk met veel duigen tegen pekel lekken. Dit was ook omdat het een kostbaarder product was. Deze vaten, die vaak langer op transport gingen per trein of per schip moesten tegen hun leed kunnen. Rangeerschades z.g. kop en staart schades, maar ook door laden en losse op schepen was een veel voorkomende ergernis.